کلمات ممکن است در نظام معنایی عرفی، معنای عمومی داشته باشند. اما در درون متن مقدس، از معنای عمومی خود فاصله گرفته و معنایی خاص پیدا کنند. نمونه مهم این تطور معنایی در کلمات کفر و شکر اتفاق افتاده است.