در ذیل آیه «كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ. آل عمران:185» روایتی به شرح زیر آمده است:
روایت اول
يعقوب احمر گويد: خدمت امام صادق عليه السّلام شرف‌ياب شديم تا به حضرتش در وفات فرزندش اسماعيل تسليت گوييم.
امام صادق عليه السّلام براى او طلب رحمت كرد و فرمود: همانا خداى متعال خبر وفات پيامبر صلّى اللّه عليه و آله را به او داد و فرمود:«تو خواهى مرد و آنان مى‌ميرند» و فرمود:«هر نفسى طعم مرگ را خواهند چشيد».
آن‌گاه حضرتش آغاز به سخن كرد و فرمود: همانا اهل زمين مى‌ميرند و كسى از آنان نمى‌ماند، سپس اهل آسمان نيز مى‌ميرند تا اين‌كه از آنان كسى نمى‌ماند، مگر ملك الموت، حاملان عرش، جبرئيل و ميكائيل عليهم السّلام.
ملك الموت مى‌آيد و در پيشگاه خداوند متعال مى‌ايستد، به او گفته مى‌شود: چه كسى مانده است؟- و خداوند داناتر است-.
مى‌گويد: پروردگارا! كسى جز ملك الموت، حاملان عرش الهى، جبرئيل و ميكائيل نمانده است.
به او گفته مى‌شود: به جبرئيل و ميكائيل بگو تا بميرند.
در اين هنگام فرشتگان مى‌گويند: پروردگارا! اينان دو رسول و دو امين تو هستند!
مى‌فرمايد: همانا من براى هر كسى كه روح دارد، مرگ را مقدّر كرده‌ام (إِنِّي قَدْ قَضَيْتُ عَلَى كُلِّ نَفْسٍ فِيهَا اَلرُّوحُ اَلْمَوْتَ).
سپس ملك الموت مى‌آيد و در پيشگاه خداوند متعال مى‌ايستد؛ به او گفته مى‌شود: آيا كسى مانده است؟- و خداوند داناتر است-.
مى‌گويد: كسى جز ملك الموت و حاملان عرش نمانده است. (الکافي , جلد۳ , صفحه۲۵۶، الجزء الثالث كِتَابُ اَلْجَنَائِزِ بَابُ اَلنَّوَادِرِ، امام صادق (علیه السلام) ، حديث قدسی)
روایت دوم
به همین مضمون:
شنيدم امام ششم عليه السّلام فرمود:چون خدا اهل زمين را بميراند درنگ كند باندازه زمانى كه خلق بوده‌اند و باندازه آنچه آنها را ميرانيده و چند برابرش،سپس اهل آسمان اول را ميراند سپس درنگ كند بمانند آنچه خلق را آفريده و مانند آنچه اهل زمين و اهل آسمان اول را ميرانده و چند برابر آن،سپس اهل آسمان دوم را بميراند،و به همين ترتيب بيان كرده تا مرگ اهل آسمان هفتم،و فرمود:پس از آن درنگ كند بمانند دوران خلقت و دوران مرگ اهل زمين و اهل هفت آسمان و چند برابر آن سپس ميكائيل را بميراند سپس درنگ كند بمانند زمان آفرينش خلق و مانند همه اينها و چند برابر سپس جبرائيل را بميراند.و پس از درنگ همه اين مدت و چند برابرش اسرافيل را بميراند و پس از درنگ همه آن مدت و چند برابر عزرائيل را بميراند.(بحارالأنوار (جلد ۵۴ تا ۶۳) / ترجمه کمره ای ; ج ۱ ص ۸۴)
روایت سوم:
امام رضا(عليه السلام)فرمود كه فرستادۀ خدا(صلى الله عليه و آله) فرموده: هنگامى كه روز قيامت فرا برسد،خداى عز و جل به ملك الموت مى‌فرمايد:اى ملك الموت!به عزت و جلال و رفعت مقام خودم سوگند كه من مزّه مرگ را به تو مى‌چشانم،آن چنان كه تو طعم مرگ را به بندگان من چشانيدى.(صحيفة الرضا علیه السلام / ترجمه حجازی ; ج ۱ ص ۹۵)
روایت چهارم
به همین مضمون از امام سجاد علیه السلام روایت شده است که جمله زیر در آن قابل توجه است:
فلا یبقی ذو روح الا صعق و مات.(تفسير القمی , جلد۲ , صفحه۲۵۲ )